Tijdens onze opleiding Systemisch Transitie Management (S-TM)
was één van de terugkerende vragen ‘waar mag de vlag voor uit’? Met welke
stappen die je gezet hebt op weg naar jouw doel ben je blij? Of tevreden of
trots? Of alledrie!
Uit allerlei onderzoeken is gebleken dat wat mensen het
meest motiveert is het zien en ervaren van progressie, hoe klein ook. Kleine
succesjes op weg naar het grotere doel of het gewenste resultaat. Een belangrijke voorwaarde is dat je je concrete doelen stelt.
Dat is al lastig genoeg op zich, blijkt regelmatig tijdens de workshop ‘de groene VERANDERBRIL’. Doelen worden
vaak algemeen geformuleerd en daar waar ze opgedeeld worden in concrete targets zijn de stappen misschien te groot, bleek onlangs bij een gemeente.
Daar worden in de kantine en op de werkplekken
wegwerpbekertjes gebruikt voor koffie, thee en water. Streven is dat meer
mensen een eigen beker gaan gebruiken. Een concreet doel: binnen één afdeling het gebruik van de
wegwerpbekertjes met 50 % verminderen, als pilot en mogelijk voorbeeld voor
anderen. Als de 50 % binnen een bepaalde tijd gehaald zou worden, zou de
besparing naar een goed doel gaan. Er werd 37 % gehaald en er gebeurde niks.
Geen vlag…geen gift voor het goede doel. Nadat ik een artikel van Plan B
(opleiders S-TM) over ‘de vlaggenparade’ had gedeeld, bedacht de
communicatiemedewerker: ‘ik had toch het succes meer moeten benadrukken, hoe
klein ook’
* Voor inhoud van het blogje heb ik gebruik gemaakt van het
artikel
Artikel: Ben jij van to-do of van ta-da!…? van Maaike
Thieke en Bianca van der Zeeuw
